Zespół pałacowo-parkowy Rembielińskich

     Zespół pałacowo-parkowy Rembielińskich w Krośniewicach został zbudowany w 1870 roku z myślą o Pelagii z Zamoyskich Rembelińskiej i jej dwóch synach, według projektu architekta Leandra Marconiego. Pałac jest murowany, wykonany z cegły, obłożonej czerwoną cegłą i zaprojektowany na planie prostokąta. Obiekt jest podpiwniczony i piętrowy, pierwotnie miał mieszkalne poddasze z dachem mansardowym.

     W latach 50. XX wieku pożar zniszczył poddasze i dach, które nie zostały odbudowane, a budynek pokryto nowym dachem pulpitowym. Elewacja frontowa jest pięcioosiowa, z dwoma wyraźnie wysuniętymi ryzalitami. W centralnej części umieszczono parterowy portyk wsparty dwiema kolumnami toskańskimi, które podtrzymują mały balkon z tralkową balustradą. Całość spoczywa na kamiennej podmurówce, a lico budynku z czerwonej cegły kontrastuje z otynkowanymi narożnikami, obramieniami okien i portykiem. Na elewacji bocznej również znajduje się wyraźnie wysunięty ryzalit.

     Wnętrze pałacu ma trzytraktowy układ, a tuż przy westybulu prowadzą paradne schody na piętro. Cały zespół otacza rozległy park krajobrazowy, który prawdopodobnie ukształtował się na początku XIX wieku. W parku znajduje się obelisk ku pamięci księcia Józefa Poniatowskiego, postawiony przez Rajmunda Rembielińskiego w 1813 roku. W skład zespołu pałacowego wchodzą także kordegarda, oranżeria i budynki administracyjne.